Mariëtte van der Schoor
Mijn naam is Mariëtte van der Schoor (1972), ik woon samen met Rik en onze hond Willem.
Het mooiste aan uitvaartbegeleider zijn is voor mij: samenwerken. Ik doe dit – sinds ik de opleiding tot uitvaartbegeleider afrondde in 2012 – met veel plezier en aandacht.
Samen met families gaan we in de dagen voorafgaand aan het definitieve afscheid aan de slag om het afscheid zo te maken dat het bij hen past. Bij de familie en natuurlijk ook bij de overledene. Groot, klein, complex of eenvoudig: alles kan, zolang het maar klopt. In openheid werken we met elkaar samen, spreken we af wat er moet gebeuren en houd ik het overzicht. Samen bereiden we alles voor.
Niet één familie is hetzelfde, niet één uitvaart is hetzelfde en ik vind het een eer dat mensen mij vertrouwen in een vaak emotionele periode en dat ik met hen mee mag lopen op de weg naar het afscheid van hun geliefde of familielid.
Marjan van Wiggen
Uitvaarten begeleiden, ik vind het ’t mooiste vak dat bestaat. Het is misschien wat vreemd om te zeggen, maar ik word blij van een goede uitvaart. Zomaar wat gedachten en gebeurtenissen die mij dagelijks inspiratie geven om uitvaartondernemer te zijn: Ik word blij als ik zie dat mensen afscheid hebben genomen op de manier die bij ze past. Ik word blij als een nabestaande, vlak voor de uitvaart, tegen me zegt: ‘Marjan, ik heb er zo’n zin in. We hebben er alles aan gedaan, laat het nu maar gebeuren.’ Het is toch prachtig als ze dat kunnen zeggen?
Ik ben blij dat ik samenwerk met zo’n goede drukker. Elke keer lukt het weer om een kaart te maken die bij de familie past en vaak wordt de kaart nog mooier dan ze zelf in gedachten hadden.
Ik schrik als een familie zegt dat het (klein)kind niet mee gaat. Ik word blij als ik daar het contact over aan kan gaan, dat het kind tóch meegaat en met z’n eigen emmertje met zand bij het graf van opa staat.
Ik word blij als mensen terugkijken op wat ik altijd zeg: ‘Als je mensen de tijd geeft, ontstaan er mooie dingen’. Achteraf is hun reactie altijd: ‘Nu begrijp ik wat je bedoelt!’.
Ik word blij als mensen veel dingen zelf hebben gedaan. Ze vertellen me naderhand dat ze het fijn vinden dat ik veel heb aangeboden, vooral die dingen waar ze zelf niet aan gedacht hebben.
Ik word blij van het leven en als het geleefde leven voel- en zichtbaar is in het afscheid.
